Хрысціянскія дэмакраты прыйшлі на прыём да міністра аховы здароўя
Пытанні большасці з тых, хто прыехаў на прыём да міністра, павінны былі вырашыць на месцах, але з-за бюракратызму і фанабэрыі людзям даводзіцца шукаць праўду на самым версе.
Фае апарата Савета міністраў, дзе сабраліся людзі, якія запісаліся на прыём да міністра аховы здароўя Валерыя Малашкі, нагадвала паліклініку.
Тая ж чарга – з розных рэгіёнаў прыехалі адразу 30 чалавек, тыя ж размовы пра тое, каб прайсці без чаргі і без запісу, ці павінен інвалід чакаць некалькі гадзін або яго прапусцяць першым. Народ вырашыў, што будуць чакаць усе.
А міністр з падначаленымі без перапынку прымаў і прымаў людзей, пытанні большасці з якіх павінны былі вырашыць на месцы, ці тых, каму дома няма з кім пагаварыць.
«Гэта новы міністр, можа, разбярэцца», – казала жанчына, якая прыйшла на прыём, на які яна не запісалася, але прыехала за гадзіну да яго пачатку. Чакаць ёй у выніку прыйшлося да 16 гадзін.
«Я не ведала, што будуць выклікаць тых, хто запісаны, думала, што хто раней прыйшоў, той і пройдзе. Вось і прыйшла каля дзевяці, за гадзіну да прыёму. Я хачу распавесці, як мяне лячылі ў паліклініцы», – казала жанчына.
«Без сэнсу мы прыйшлі, – адказвала ёй іншая. – Навошта міністрам разбірацца? Ім выгадней, каб мы паўміралі». – «Няпраўда, ім патрэбныя рабы, ім трэба, каб мы працавалі». – “Дык я пенсіянерка, якая з мяне карысць, толькі пенсію плаці”.
Было відавочна, што людзі хацелі, каб іх выслухалі, бо іх вопыт зносін з аховай здароўя на месцах іх пераканаў, што як раз слухаць не хочуць.
«Вы б чулі, як размаўлялі з намі лекары!»
Любоў Сідарава з Дуброўна Віцебскай вобласці прывезла да міністра дачку Ангеліну. Дзяўчынка ў чэрвені мінулага года зламала руку, у паліклініцы ў Дуброўне зрабілі здымак, адправілі ў Оршу. Там наклалі лангету і сказалі хадзіць у ёй 38 дзён:
«Здымалі лангетку ў Дуброўне, намі займаўся той жа лекар, які далячыў хлопчыка да страты рукі. Лангету знялі, здымак паўторны я проста выбівала. Вы б чулі, як размаўлялі з намі лекары! Потым мы лячылі руку ў Оршы, Віцебску. У выніку лячэння пералому ў дзіцяці ў галіне локця да гэтага часу вялікая пухліна. Мы цяпер назіраем у РНПЦ траўматалогіі, і нам сказалі, што гэтага не было б, калі б балты, якія ўстаўлялі ў руку».
Жанчына плача, паказвае руку дачкі.
«Я вельмі баюся, што ручка цалкам не адновіцца, і я хачу, каб Міністэрства аховы здароўя разабраўся з тым, як у Дуброўне аказваецца дапамога дзецям. Там да іх нікому справы няма. А як даведаліся, што я ў Менск паехала, адразу пачалі тэлефанаваць і на прыём запрашаць. Мне мая мама толькі што тэлефанавала, распавядала», – абураецца Любоў Сідарава.
«А раптам яны адбяруць у мяне інваліднасць?»
Брат і сястра Аляксандр і Ірына Бабяк з Менска прыйшлі да міністра, каб расказаць пра тое, як больш за дзесяць гадоў таму пазбаўлялі дзеяздольнасці Аляксандра – праз суд без яго прысутнасці.
Ірына з’яўляецца апекуном брата, хоча дзеяздольнасць брата аднавіць: «Я ведаю, што гэта вельмі складана, трэба звяртацца ў суд. Але аднавіць дзеяздольнасць для нас важна. Толькі я не веру нашым урачам, а брат баіцца псіхіятрычнай экспертызы».
Аляксандр баіцца не толькі экспертызы, ён ведае, што з-за эпілепсіі не можа падвяргацца шэрагу даследаванняў. А яшчэ ён не хоча пазбавіцца льгот: «А раптам яны адбяруць у мяне інваліднасць? У мяне 260 рублёў пенсіі і бясплатны праезд ».
Ірына да міністра не патрапіла. Яе маме нечакана стала дрэнна, і яна тэрмінова з’ехала, пакінуўшы брата чакаць прыёму ў міністра. Ён дачакаўся сваёй чаргі, аддаў заяву, але яго не прынялі. І гэта законна, бо недзеяздольнасць азначае, што чалавек не можа звяртацца ў дзяржорганы.
«Я ўсё прасіла – пусціце да мужа, хоць на хвілінку»
Мінчанка Ніна Паліўка плакала, калі распавядала пра тое, як паміраў яе муж Мікалай. Ужо прайшоў год, як ён памёр у 2-й клінічнай бальніцы Менска, а жанчына не можа прыйсці ў сябе.
Яе муж быў прызнаны пацярпелым ад аварыі на АЭС, аднак памёр, маючы на анамнезе сардэчныя захворванні, якія не ўваходзяць у пералік захворванняў, узнікненне якіх можа быць звязана з катастрофай на Чарнобыльскай АЭС, зацверджаных Міністэрствам аховы здароўя.
Ніна Паліўка пасля смерці мужа хацела перааформіць яго пенсію на сябе, але не атрымалася: «Мне сказалі, што для гэтага патрэбна даведка аб тым, што муж памёр ад захворвання, звязанага з аварыяй на ЧАЭС. Такую даведку мне не далі».
Яна распавяла, што да таго, як трапіць у 2-ю бальніцу, Мікалай Паліўка лячыўся ў медцэнтры Упраўлення справамі прэзідэнта – у снежня 2015 года (памёр у пачатку студзеня 2016 га). Жанчына ніяк не можа паверыць, што тромбаэмбалія, якая забіла яе мужа, не магла быць выяўлена ў прэзідэнцкай клініцы: «Бо ён ляжаў там літаральна за некалькі дзён да смерці. Я да іх хадзіла пасля таго, як Мікалай памёр, пыталася, а яны мне: «Не было ў яго тромбаэмбаліі, быў варыкоз».
І яшчэ баліць у жанчыны сэрца вось з-за чаго: «Я ўсё прыходзіла да рэанімацыі з сынам і ўсё прасіла – пусціце да мужа, хоць на хвілінку. Так і не пусцілі. Я потым пайшла да загадчыка, ён такім душэўным чалавекам мне здаўся і кажа: «Чаму вы да мяне не падышлі, я б пусціў». Лекары бо ведалі, што Мікалай паміраў. Як жа такое магчыма, каб рэанімацыі былі настолькі зачыненымі, што чалавек памірае адзін, а сваякі стаяць праз сценку ў калідоры? Я потым сустракалася з лекарам мужа, пыталася, як ён паміраў. Прасіла: “Дапамажыце маёй галаве ўсвядоміць тое, што адбылося”. Ён сказаў, што муж быў на апараце і ўсё”.
Тысячы подпісаў за рэформу сістэмы аховы здароўя
Аб праблеме закрытасці рэанімацыі гаварылі з Валерыем Малашкам і сустаршыня аргкамітэта па стварэнні партыі “Беларуская хрысціянская дэмакратыя” (БХД) Віталь Рымашэўскі і старшыня аргкамітэта аб’яднання «Хрысціянска-дэмакратычны рух» Вольга Кавалькова.
Паводле яе, у размове з імі міністр аховы здароўя выказаў меркаванне, што рэанімацыі павінны быць больш адкрытымі для сваякоў.
«Нам падалося, што міністр пагадзіўся з пунктам гледжання аб тым, што за выключэннем інфекцыйных і псіхіятрычных рэанімацый аддзяленні інтэнсіўнай тэрапіі павінны быць больш даступныя для сваякоў, – распавяла Вольга Кавалькова у каментары для Naviny.by. – Удзел сям’і з’яўляецца значным для выздараўлення, а ў выпадках, калі чалавек памірае, для людзей важна паспець развітацца. У цяперашні час для вельмі многіх недаступнасць рэанімацыі з’яўляецца вялікай праблемай».
Рымашэўскі і Кавалькова перадалі міністру 2300 подпісаў пад зваротам аб неабходнасці правесці рэформы ў сістэме аховы здароўя, 2200 подпісаў пад петыцыяй супраць алкагалізацыі Беларусі і каля тысячы – за прыняцце мер па зніжэнні колькасці абортаў.
Сярод праблем сістэмы адзначаюцца чэргі па талон, а потым і на прыём да ўрача, тыднёвае або месячнае чаканне прыёму па папярэднім запісе; перагружанасць старых паліклінік; павелічэнне аб’ёму аказання платных паслуг у дзяржаўных медустановах.
«Нягледзячы на самаадданую працу лекараў, у грамадстве расце незадаволенасць якасцю медыцынскага абслугоўвання. Прыватныя медцэнтры не маюць роўных з паліклінікамі магчымасцяў, а пры сур’ёзных захворваннях «бясплатная» медыцына становіцца дарагім задавальненнем», – адзначаецца ў звароце.
У звароце ўтрымліваецца патрабаванне пры распрацоўцы і зацвярджэнні рэспубліканскага і гарадскога бюджэтаў кожны год павялічваць артыкул выдаткаў «Ахова здароўя», пакуль выдаткі на медыцыну не дасягнуты 10% ад ВУП. У апошнія гады выдаткі на ахову здароўя не перавышаюць 4%.
«Павелічэнне гэтага артыкула магчыма шляхам пераразмеркавання сродкаў з артыкула« Судовая ўлада, праваахоўная дзейнасць і забеспячэнне бяспекі», якая значна перавышае выдаткі на «Ахову здароўя», – гаворыцца ў звароце.
Таксама прапануецца забараніць аказанне платных паслуг у дзяржаўных установах аховы здароўя, бо гэта «супярэчыць артыкулу 45 Канстытуцыі».
Аўтары звароту выступаюць за стварэнне пазабюджэтнага дзяржаўнага медыцынскага фонду, сродкі якога будуць фармавацца з акцызаў ад продажу спіртных напояў, тытунёвых вырабаў, падаткаў на гульнявы бізнэс і штрафаў за экалагічныя парушэнні. Сродкі фонду таксама змогуць выкарыстоўвацца для рамонту і мадэрнізацыі медустаноў і набыццё новага абсталявання, адзначаецца ў дакуменце.
БХД лічыць неабходным забяспечыць прыватным медцэнтрам роўныя з дзяржаўнымі паліклінікамі канкурэнтныя магчымасці і правесці рэвізію медыцынскага абсталявання ва ўсіх установах і пераразмеркаваць невыкарыстоўваемую тэхніку.
У частцы антыалкагольных мер прапануецца дазволіць продаж алкагольных, слабаалкагольных напояў і піва толькі з 10:00 да 22:00 і толькі ў спецыялізаваных крамах ці аддзелах магазінаў, якія маюць асобны ўваход; забараніць продаж алкагольных напояў на аўтазапраўках; не прадаваць алкаголь у перыяд галасавання падчас выбараў.
БХД лічыць, што ў краіне неабходна прыняць меры па змяншэнні перапыненняў цяжарнасці і ўнесці неабходныя для гэтага змены ў заканадаўства. Сярод мер па захаванні жыцця дзяцей прапануецца ўсталяваць бэбі-боксы ў Мінску і ўсіх абласных гарадах.
Як адзначыла Вольга Кавалькова, «з міністрам адбыўся канструктыўны дыялог. У нас няма ілюзій, што раптам у сістэме аховы здароўя усё зменіцца, але з’явілася надзея на прагрэсіўны падыход да арганізацыі сістэмы меддапамогі ў краіне».
«Прыём міністра таксама паказаў, што пакуль сістэма аховы здароўя арганізавана так, што людзям даводзіцца ехаць да міністра з рэгіёнаў, каб вырашыць пытанні, якія знаходзяцца ў кампетэнцыі уладаў на больш нізкім звяне», – сказала на заканчэнне Кавалькова.
