Жыхары «Альшанкі» хочуць жыць, як у Горадні
Жыхары мікрараёну «Альшанка» ў Горадні зьбіраюць подпісы пад калектыўным зваротам да ўладаў з патрабаваньнем палепшыць якасьць іх жыцьця ў мікрараёне. Пакуль яны выставілі патрабаваньні з 10 пунктаў.
40 хвілін да цэнтру гораду — гэта зашмат для Горадні
Мікрараён «Альшанка» самы незвычайны ў Горадні. Ён знаходзіцца проста ў полі, за некалькі кілямэтраў ад гораду, будаваць яго пачалі сем гадоў таму. Горадня заўсёды была адметная сваёй кампактнасьцю, і нават разбудаваныя «Вішнявец» і «Дзевятоўка» не зусім уплывалі на гэты статус. А вось «Альшанка», пабудаваная на месцы былой вёскі, зрабіла горад зусім іншым.
— Гарадзкім транспартам да цэнтру гораду жыхары «Альшанкі» дабіраюцца каля 40 хвілінаў. Тут толькі адна школа, якая працуе ў тры зьмены, няма паліклінікі, крамы толькі з аднаго боку мікрараёну, — распавядае актывіст, хрысціянскі дэмакрат Яўген Дудкін, які праводзіць збор подпісаў пад калектыўным зваротам да ўладаў Горадні.
![Яўген Дудкін](https://gdb.rferl.org/8FD2CDF4-9043-403F-A676-C3468E11C585_w650_r1_s.jpg)
Яўген Дудкін
Дудкін кажа, што ўсе добра разумеюць, што мікрараён новы, але людзей пачало турбаваць тое, што час ідзе, а інфраструктура ягоная застыла ў сваім разьвіцьці. Маўляў, добра, што зьмянілі інтэрнаты на ўласныя кватэры, але чаму нічога не будуецца дзеля паляпшэньня якасьці жыцьця? І галоўнае, што жыхары наагул нічога ня ведаюць, калі і што мае быць пабудавана з нарысаванага на пляне.
![Плян забудовы «Альшанкі»](https://gdb.rferl.org/33F471EF-15F3-4CF9-8073-D84A075B69F9_w650_r1_s.jpg)
Плян забудовы «Альшанкі»
Урэшце мой праважаты кажа, што найлепей аб праблемах раскажуць самі жыхары. У «Альшанцы» кідаецца ў вочы тое, што сустракаеш пераважна людзей маладога і сярэдняга ўзросту, вельмі часта маці з малымі дзецьмі і ніводнага пэнсіянэра нават на лавачках каля дамоў.
«У нас тры дзіцячыя садкі, і ні ў адным няма вольнага месца…»
Ну вось разгаварыліся зь дзьвюма спадарынямі, якія на дзіцячай пляцоўцы сочаць за тым, як забаўляюцца іх дзеткі. Адна з жанчын, пачуўшы, пра што пачаў казаць Дудкін, адразу бярэ ліст і падпісваецца. Яна кажа, што прысутнічала на сходзе жыхароў «Альшанкі», на якім абмяркоўваліся ўсе гэтыя праблемы.
![](https://gdb.rferl.org/49DF47B0-C7E8-4B83-937D-E71AC5BE6EB2_w650_r1_s.jpg)
![Подпісы пад калектыўным зваротам ставяць усе ў «Альшанцы»](https://gdb.rferl.org/575E5C8C-9D04-41AD-AECA-6AAFB10BAA3C_w650_r1_s.jpg)
Подпісы пад калектыўным зваротам ставяць усе ў «Альшанцы»
— У нас тры дзіцячыя садкі, і ні ў адным няма месца. Я важу сваіх дзетак на другі канец гораду, а пасьля гэтага іду на працу. Вы можаце сабе ўявіць, чаго мне гэта каштуе? І, наколькі я разумею, новых садкоў ня будзе да тае пары, пакуль мае дзеткі ня пойдуць у школу. Я іх кожны дзень важу ў садок за 18 кілямэтраў.
«Толькі адна школа, у ёй па 17 паралеляў і па 30 вучняў у кожнай клясе…»
Другая спадарыня адразу кажа, што ейныя дзеці школьнага ўзросту і яна таксама вымушаная вазіць іх у іншыя мікрараёны:
![Міні-рынак у «Альшанцы»](https://gdb.rferl.org/AE5E198A-B472-4403-A5AE-A3A02A2A4B43_w650_r1_s.jpg)
Міні-рынак у «Альшанцы»
— Тут адна школа ўжо столькі часу. Трэціх клясаў — сямнаццаць, і ў кожным зь іх па 29 вучняў. Мая дзяўчынка вельмі ціхая, спакойная, і не змагла тут вучыцца. Ды і якая вучоба, калі ў клясе амаль 30 вучняў? З наступнага навучальнага году будзе сама на аўтобусе езьдзіць у іншы канец гораду на заняткі. Я, праўда, ня вельмі ўяўляю, у колькі ёй давядзецца раніцай уставаць, бо на дарогу будзе марнаваць амаль гадзіну.
Спадар Дудкін кажа, што, згодна з плянамі, новую школу павінны пачаць будаваць нібыта сёлета ў верасьні і адкрыць у 2018 годзе.
![Мікрараён «Альшанка»](https://gdb.rferl.org/DF94C847-3A7A-497E-809F-C4232AC68997_w650_r1_s.jpg)
Мікрараён «Альшанка»
— Гэта добра, што ўлады маюць пляны. Але ўся справа ў тым, што пакуль не відаць ніякай працы і мы ніхто ня ведаем, калі гэтую школу пачнуць будаваць і калі яе збудуюць. Нават на пляне мікрараёну намаляваная ўся інфраструктура, але ніводзін аб’ект не пазначаны датай, калі ён павінен быць здадзены ў эксплюатацыю.
«У краму за харчамі вымушаны езьдзіць на аўтобусе…»
Ужо іншыя жыхаркі на вуліцы Францішка Багушэвіча пачалі распавядаць пра іншыя аб’екты інфраструктуры. Спадарыня Вольга кажа, што ніколі нават не падумала б, што ў краму па звычайныя харчы давядзецца хадзіць, як у суседнюю вёску:
![Дзіцячая пляцоўка у «Альшанцы»](https://gdb.rferl.org/920E5E02-DDCD-435E-BFB6-16B42CB03E83_w650_r1_s.jpg)
Дзіцячая пляцоўка у «Альшанцы»
— У нас усе крамы толькі на адным баку мікрараёну. У мяне вось чацьвёра дзетак, і я, калі трэба ў краму, бяру іх, і едзем на аўтобусе. А гэта проста па малако, хлеб. Купляю, каб было на цэлы тыдзень, бо кожны дзень не магу сабе дазволіць хадзіць у краму. З аднаго боку, шчасьце, што з інтэрнату ў кватэру пераехалі, а з другога — дзяцей даводзіцца цяпер вазіць у садок невядома куды.
«Няма паліклінікі; нават цяжарныя жанчыны вымушаны дабірацца ў горад на кансультацыі…»
Спадарыня Алеся кажа, што ў мікрараёне няма паліклінікі, і гэта пужае. Ёсьць, праўда, дзіцячая амбуляторыя, у якой прымае пэдыятар.
— Але які толк з гэтага, калі адзін аналіз можна здаць тут, а другі трэба ехаць здаваць на Гагарына? Калі выклікаеш раніцай доктара, то ён можа дабрацца да нас толькі ўвечары. Дзеці, прабачце, калі вязеш цэлую гадзіну ў паліклініку, у аўтобусе і рыгаюць, і сікаюць, і іншае, бо гэта дзеці, і з гэтым нічога ня зробіш… А з паліклінікай, як мы разумеем, тут яшчэ доўга нічога ня высьветліцца.
Яшчэ адна жыхарка дадае:
— У нас тут шмат маладых жанчын, багата дзетак нараджаецца, а цяжарныя жанчыны таксама езьдзяць на кансультацыі ў грамадзкім транспарце. Гэта невыносна…
Спадар Дудкін дадае, што ў іхным калектыўным звароце асобным пунктам пазначана патрабаваньне пабудаваць паліклініку, і каб яна магла функцыянаваць аўтаномна і не даводзілася езьдзіць у горад да іншых спэцыялістаў.
![Вуліца Вялікая Альшанка](https://gdb.rferl.org/02A4E71B-1CEB-4B09-ACAC-45378247B22D_w650_r1_s.jpg)
Вуліца Вялікая Альшанка
У калектыўным звароце, акрамя школак, садкоў, паліклінікі, транспарту, маюцца патрабаваньні забараніць продаж алькаголю побач са школай, увесьці дадатковы транспарт для дзетак, якія езьдзяць у садкі і школы іншых мікрараёнаў, увесьці патруляваньне міліцыянтаў на вуліцах, паставіць слупы на тратуарах, каб па іх ня езьдзілі на машынах, а таксама інфармаваць жыхароў пра будучыя пляны будаўніцтва аб’ектаў інфраструктуры мікрараёну.
Тое, што яшчэ розьніць «Альшанку» ад Горадні
Ёсьць яшчэ адна асаблівасьць «Альшанкі», якая адрозьнівае яе ад Горадні, — назвы вуліцаў. Агінскага, Напалеона Орды, Францішка Багушэвіча, Уладзімера Караткевіча, Міндэнская (у гонар нямецкага гораду-пабраціма), Вялікая Альшанка… І гэта ні ў якое параўнаньне не ідзе з тым, што ў цэнтры старой Горадні: Леніна, Кірава, Сьвярдлова, Маркса, Будзённага…
Я пацікавіўся ў жыхароў Альшанкі, ці падабаюцца ім назвы вуліцаў. З кім давялося гаварыць, усе былі нават болей чым задаволеныя, праўда, дадавалі наступнае:
— Вось толькі нам цяжка ўявіць, што мы жывём у Горадні. Заўсёды кажам: еду ў горад.
— Наша «Альшанка» хутчэй нагадвае райцэнтар альбо наагул аграгарадок, праўда, у тых гарадках, можа, болей выгодаў для жыхароў існуе…