Кансерватыўна-Хрысціянская Партыя БНФ
У выніку ўнутранага крызісу і працы спецслужбаў у другой палове 1999 года адбыўся раскол Беларускага Народнага Фронту. Пасля агульнага з’езду 31 ліпеня-1 жніўня, дзе пытанне аб выбарах старшыні падзяліла Фронт практычна напалову, 26 верасня 1999 года частка сябраў БНФ “Адраджэнне” – прыхільнікаў шматгадовага лідара народафронтаўцаў Зянона Пазняка – правяла ў Менску асобны з’езд і абвясціла пра стварэнне Кансерватыўна-Хрысціянскай Партыі БНФ. 28 лютага 2000 года Міністэрства юстыцыі зарэгістравала КХП-БНФ, а 24 красавіка таго ж года Партыю БНФ, чым замацавала раскол.
Сярод лідараў КХП БНФ, акрамя Зянона Пазняка – выконваючы абавязкі старшыні ў Беларусі Юрась Беленькі, намеснік старшыні Сяргей Папкоў, кіраўнік Управы Алесь Чахольскі.
У пункце 2.6 Праграмы КХП-БНФ сцвярджаецца: “Беларусь – краіна хрысціянскай веры і хрысціянскай культуры. Хрысціянскія каштоўнасці сталі часткай нашага нацыянальнага светапогляду і нацыянальнага характару, уплывалі на традыцыі беларускай культуры. Цяпер мы ёсць шматканфесійны хрысціянскі народ. Але дзяржаватворчай асновай на Беларусі з’яўляецца нацыя, а не канфесія. Таму беларуская гісторыя, зямля, культура і мова ёсць грунт нашага беларускага адзінства, а канфесійная талерантнасць ёсць неабходнасць, якая з гэтага нашага нацыянальнага адзінства вынікае”.
Ідэалогію КХП-БНФ можна акрэсліць хутчэй як кансерватызм ці нацыяналізм з дамешкам хрысціянскай дэмакратыі. Партыя мае пэўныя сувязі з вернікамі грэка-каталіцкай царквы, шэраг сябраў з ліку рыма-каталікоў і пратэстантаў.
КХП-БНФ дагэтуль прынцыпова байкатуе ўсе выбары, абвешчаныя рэжымам Лукашэнкі, праводзіць мемарыяльныя мерапрыемствы (найперш – праводзіць талокі і ставіць крыжы ды памятныя камяні ў народным мемарыяле Курапаты) і арганізоўвае штогадовыя шэсці на Дзяды.
З кнігі “Беларуская Хрысціянская Дэмакратыя: 1917 – 2017”
Працяг будзе
