12.10.4. Беларуская вышэйшая адукацыя на сённяшні дзень з’яўляецца адной з самых адсталых у Еўропе. Выключэнне складаюць толькі асобныя прыродазнаўчыя і тэхнічныя дысцыпліны, але і яны ў сваёй большасці працягваюць развівацца па інэрцыі, закладзенай яшчэ за савецкім часам. У большасці астатніх галін якасць адукацыі вельмі нізкая, што выражаецца ў:

-фармалізме навучальнага працэсу;

-закасцянеласці падыходаў да навучання;

-адсутнасці нацыянальнага грунта і хрысціянскага светапогляду ў гуманітарных дысцыплінах;

-слабай тэхналагічнай базе навучальнага працэсу;

-поўнай ізаляванасці беларускай адукацыі ад еўрапейскіх адукацыйных працэсаў;

-адсутнасці студэнцкай мабільнасці, аўтаноміі ўніверсітэтаў і поўнай залежнасці вышэйшых навучальных устаноў ад дзяржавы;

-палітычнымі рэпрэсіямі супраць іншадумства;

-табуяванні асобных тэм па гуманітарных і сацыяльных навуках і навязванні псеўданавуковай і антынацыянальнай “ідэалогіі дзяржавы”.

12.10.5. У Беларусі было ўведзена па сутнасці прыгоннае права для моладзі, якая навучалася на бюджэтнай аснове – размеркаванне маладых спецыялістаў, што ва ўмовах прымусовай працы і жабрацкай аплаты працы з’яўляецца відам рабства.