Ачышчэнне ад брыдоты
Яшчэ тыдзень таму, мяне, як і большасць людзей у Беларусі, перапаўнялі рэвалюцыйна-трывожныя пачуцці. Гнеў змянялі няўпэўненасць у заўтрашнім дні і перажыванні за лёс маёй роднай і любімай Беларусі. Але час ідзе, на барыкады ніхто не паклікаў, а душыцца ў чэргах па валюту або цукар – не мае жыццёвыя прыярытэты. Для мяне крызіс – час пераацэнкі каштоўнасцяў, ды і ўсяго жыцця.
Першае, што заўважыў – грошай стала менш, кошты дзікія, накшталт дрэнна ўсё, але ў душы з’явіўся мір і супакой. Выходжу на вуліцу і бачу прыгажосць навакольнага свету, бачу людзей, бачу, як многія людзі сталі мяняцца ў лепшы бок, сам вучуся заўважаць і любіць людзей – паспяхова.
Сябры, паглядзіце, хто больш за ўсё панікуе цяпер і крычыць «крызіс !!!»? Панікуюць тыя, хто Бога ў сваёй душы прамяняў на спажывецкія інстынкты. Людзі прыпадобніліся бяздушным спажыўцам з апетытамі, якія пастаянна растуць: «чарка, скварка, іншамарка», кватэры, катэджы адпачынак Турцыя, Егіпет і г.д. Але ж цяпер ужо стала відавочна ўсім, што ўсе гэтыя выгоды не былі заробленыя, а атрымліваліся выключна за кошт чужых грошай (датацыі РФ, нафтавая маржа і г.д.).
Безумоўна, ёсць частка людзей, перш за ўсё бізнес, якія сумленна зараблялі свае грошы і пацярпелі, але ад крызісу яны толькі выйграюць. Як? Пра гэта ніжэй.
Тыя, хто займаў фіктыўныя пасады, не прыносячы ніякай карысці грамадству, а да такіх можна аднесці большую частку дзяржапарату і кіраўнікоў, цяпер будуць вымушаныя сысці – няма больш дармовых грошай, на якіх можна было б жыраваць і далей. Стратныя заводы, фабрыкі, на якіх працавалі паўп’яныя маўклівыя рабочыя, зачыняць. Галоўная электаральная група Лукашэнкі – калгаснікі, перастануць піць алкаголь і паміраць, а будуць араць зямлю і багацець.
Крызіс – механізм ачышчэння ад брыдоты, ад граху змірэння са злом, прыняцця і падпарадкавання мярзоце. Крызіс – пакаранне вартым таго асобінам і шанец для новага пакалення, людзей новай фармацыі, людзей новага стагоддзя.
Напэўна, некаторыя чытачы паспрабуюць запярэчыць, маўляў «пацярпелі ж і сумленныя працоўныя, якія не пілі на працоўных месцах і працавалі сумленна». Так! Пацярпелі! Але годна прайшоўшы Ачышчальны этап, які будзе, безумоўна, цяжкім, яны атрымаюць шанец перайсці на цалкам іншы ўзровень жыцця, дзе іх праца будзе па вартасці ацэнена, дзе грошы яны будуць атрымліваць за свой розум і прафесійныя якасці, а не падачкі за маўкліву згоду са злом. Ды і грэх маўклівай згоды ляжыць і на іх таксама.
Цалкам на новы ўзровень выйдуць і таленавітыя бізнесмены, бо сваю энергію яны будуць накіроўваць выключна на развіццё свайго бізнесу, а не на вечную барацьбу за выжыванне ва ўмовах агрэсіі паразітаў з кантралюючых і правяраючых органаў і складання стосы папер і справаздач.
У новай Беларусі выжывуць наймацнейшыя, такія ўжо законы жыцця. Тое, што апошнія гады рабілася ў Беларусі – несумяшчальна з жыццёвымі законамі быцця, не мае ніякіх духоўных або чалавечых асноў. Так вечна працягвацца не магло.
Вечна п’яная моладзь, якая хістаецца па вуліцах і дварах, якая мае ў свае маладыя гады па некалькі кадовак ад алкагалізму, бязвольныя студэнты з БРСМ, якія ствараюць масоўкі на святах правадыра, фальсіфікатары-педагогі, чыноўнікі-карупцыянеры, ды і проста людзі-спажыўцы, якія жывуць толькі думкай «жэрці!» – загінуць, або будуць вымушаныя каяцца і змяняцца.
Калі ў чалавека матэрыяльнае стаіць наперадзе духоўнага, то доля такога чалавека – Пекла. Пекла пры жыцці: вечны вар’яцкі недахоп, то солі, то цукру, то выпіўкі, то грошай, вечная паніка і дэпрэсія, і Пекла пасля смерці.
Крызіс – шанец ўсіх беларусаў перагледзець сваё жыццё, шанец ачысціцца ад брыдоты і разарваць д’ябальскую павуціну жыцця ў хлусні і баязлівасці.
Людзі! Вы ж яшчэ хоць трохі, але людзі! Якая соль? Які цукар? Якая валюта??? Адумаліся!!! Жыць трэба па-новаму!!! Не душыце адзін аднаго! Не знішчайце! Любіце і дапамагайце ўсім, хто ў гэтым мае патрэбу! Змяняйце перш за ўсё сябе і свет вакол вас, у тым ліку і матэрыяльны, прыйдзе ў гармонію! Бог дае нам шанец стаць самадастатковым і паважаным народам! І гэты шанец напэўна апошні …
Alex Alexandrovich
