З блога ксянза Андрэя Рылкі “8 сакавіка: за і супраць”

08 сакавіка 2011 14:33  |  Грамадства

8 сакавіка адзначаецца Міжнародны жаночы дзень. У многіх краінах былога СССР “жаночы дзень” , устаноўлены непрацоўным з 1966 г., святкуецца і дагэтуль. Успрыняцце і адносіны да гэтага дня ў постсавецкім грамадстве і хрысьціянскіх асяродках даволі спрэчныя і розныя. Аднак для хрысьціянаў гэты дзень ёсць добрай нагодай прыгадаць сапраўдную місію і ролю жанчыны ў царкве і грамадстве. Падаем невялічкія развагі на гэтую тэму каталіцкага ксянза-блогера Андрэя Рылкі:

Феміністкі і атэісты рабілі ўсё, каб дзень 8 сакавіка стаўся святам “вызвалення” жанчыны ад роднай сям’і, уласнага мужа, сваіх дзяцей. Па сённяшні дзень яны імкнуцца пазбавіць жанчыну ўсяго, што мае сапраўдную і вечную каштоўнасць. Яны цынічна нішчаць усё святое і жаноцкае ў жанчыне, называючы гэта “вызваленнем”. Яны так спакушаюць жанчын вызваленнем “ад”, і пры гэтым выбухаюць агрэсіяй, калі пытаешся, “да” чаго прывядзе такое “вызваленне”. 

Радуе тое, што ў хрысціянскім асяроддзі дзень 8 сакавіка, які задумваўся як свята фемінізма, ператвараецца ў нагоду, каб дзякаваць Богу за дар жанчыны, каб яшчэ раз усвядоміць бясцэннасць жанчыны-маці, жонкі, сястры. 

Вельмі прыгожа аб гэтым напісала Эліс фон Хільдэбранд у сваёй кнізе “Прывілей быць жанчынай”: “аднойчы ад усіх дасягненняў чалавецтва застанецца толькі жменька попелу. Але кожнае дзіцё, якое нарадзіла жанчына, будзе трываць вечна, бо яно атрымала несмяротную душу, учыненую па вобразу і падабенству Бога”.

Болей навін