Таццяна Севярынец: Лукашэнку начхаць на настаўнікаў
Адзінае, чаго ўлада ад іх дамагаецца – прымусіць удзельнічаць у фальсіфікацыі «выбараў». Пра гэта ў размове з карэспандэнтам charter97.org заявіла педагог са шматгадовым стажам, каардынатарка аргкамітэта для стварэння партыі «Беларуская хрысціянская дэмакратыя» Таццяна Севярынец.
– Перад выбарамі чыноўнікі і Лукашэнка традыцыйна ўздымаюць пытанне пра заробкі настаўнікаў. Праўда, прапановы настаўнікам павялічыць свой даход паступаюць даволі дзіўныя. Віцэ-прэм’ер Качанава прапанавала педагогам «выконваць дадатковыя паслугі», міністр адукацыі Жураўкоў і зусім заявіў, што для настаўніка галоўным з’яўляецца прэстыж прафесіі, а не заробак.
– Зразумела, што гэта папулісцкі ход уладаў. Настаўнікі, на жаль, самы галоўны інстытут махінацый і фальсіфікацый вынікаў «выбараў». І раз ім паабяцалі, то нашы ўбогія настаўнікі будуць рабіць усё магчымае, каб толькі дагадзіць уладзе.
Гэтая гульня ўладаў на чалавечых пачуццях і стане настаўнікаў. Улады ж не сказалі пенсіянерам, каб яны прыйшлі на выбарчыя ўчасткі. На пенсіянераў ім начхаць, бо пенсіянеры ім не забяспечаць фальсіфікацыі.
Пенсіянеры прыйдуць на ўчасткі галасаваць, для іх гэта яшчэ з савецкіх часоў свята ў пэўнай ступені, а вось настаўнікі, мае калегі, на жаль, асноўныя ашуканцы на так званых выбарах.
Справа ў тым, што людзі ў нас чытаць дакументы не любяць і не ўмеюць. І праз гэта трапляюць у такія казусные сітуацыі. Яны ўсе паслухмяна выканаюць, выбары сфальсіфікуюць, падмануць назіральнікаў, а дакладней, не будуць увогуле на іх звяртаць увагі, а потым самі зразумеюць, што іх чарговы раз падманулі.
– Як можна паўплываць на сітуацыю з настаўнікамі, якія сталі закладнікамі лукашэнкаўскай сістэмы?
– Ёсць грамадзянская ініцыятыва «Жанчыны супраць фальсіфікацый!». На сёлетніх выбарах мы падрыхтавалі спецыяльныя ўлёткі, якія будзем «забываць» на сталах камісій, што б да настаўнікаў дайшло тое, чым яны займаюцца. Мы будзем спрабаваць хоць бы такім чынам прымусіць іх трошкі задумацца, падумаць пра будучыню дзяцей. Яны ж робяць сваіх дзяцей закладнікамі з дапамогай фальсіфікацый.
Сіл трэба нашмат больш, чым цяпер у нас ёсць, каб дастукацца да кожнага. Людзі трымаюцца за свой гаманец, сумку, ключык ад кватэры і гэтак далей.
Мы хадзілі, збіралі подпісы, і палова людзей (у тым ліку маладых), у якіх ёсць інтэрнэт і стромкія тэлефоны, нават не ўяўляюць аб палітычнай сітуацыі ў краіне. Чытаюць кулінарныя сайты і як прыгатаваць боршч паводле рэцэпту Ярмошынай.
Добра, што ёсць «Хартыя97», «Белсат». Дзякуючы ім, больш людзей цікавяцца палітыкай. Але тыя, хто не цікавіцца, не разумеюць, што палітыка ўсюды. Вы выйшлі на вуліцу – і вы ўжо ў палітыцы. Як вы можаце не цікавіцца?
Гэта адказнасць перад будучыняй дзяцей, а настаўнікі гэтага не могуць зразумець. Сэнс жыцця палягае не толькі ў тым, каб пакінуць дзецям кватэру ці машыну. Самае галоўнае – пакінуць нешта духоўнае. Чалавек жа прыйшоў у гэты свет не проста так.
